Nordhagen demarreerde op zes kilometer van de top en had in ploeggenoot Colby Simmons een ideale gangmaker. De jonge Amerikaan, die kort daarvoor was weggereden, reed een strak tempo en bracht Nordhagen in een zetel naar de laatst overgebleven vluchter. Nordhagen haalde de koploper in en ging in zijn eentje verder.

Na een solo van drie kilometer mocht hij voor het eerst in zijn carrière zijn handen in de lucht gooien. "Dit betekent heel veel voor me. Niet alleen omdat het de eerste is, maar ook omdat het dit jaar nog niet echt heeft meegezeten. Ik ben meerdere keren ziek geworden tijdens een wedstrijd, waardoor ik me niet heb kunnen laten zien. Dat ik nu in staat ben om zo’n rit te winnen, voelt heel speciaal."

Nordhagen geeft aan dat hij pas in de laatste kilometer durfde te juichen. "Ik merkte dat het steeds zwaarder ging worden, maar gelukkig was de finish niet ver weg meer. Toen ik de streep zag liggen, was ik superblij", aldus de jonge Noor, die morgen van start gaat in de leiderstrui. "Ons eerste doel was om hier een rit te winnen, maar nu we de trui in bezit hebben, gaan we hem met hand en tand proberen te verdedigen."

Ploegleider Sierk Jan de Haan is blij dat Nordhagen zijn eerste overwinning te pakken heeft. "We hebben vandaag een fantastische Jørgen gezien. Planche des Belles Filles liegt niet en hij heeft duidelijk laten zien dat hij de sterkste was. Dit voelt als een bevrijding voor hem. Hij heeft dit seizoen wat pech gehad met ziektes, dus dat hij vandaag het patroon kon doorbreken, doet hem erg goed."